Sitodruk w teorii

Sitodruk to najbardziej popularna technika wykonywania nadruków na odzieży i innych tekstyliach.  Wywodzi się z XIX z tzw. malowania szablonowego, a za jej twórców uważa się Japonczyków. Technika druku polega na przeciskaniu farby  przez formę na specjalnie przygotowanej matrycy potocznie zwanej sitem. Sito pokryte jest emulsją, na której odwzorowany jest drukowany obraz. Przeciskana farba przechodzi przez te obszary sita, które nie są pokryte emulsją. Tak powstały wzór przenoszony jest bezpośrednio na przedmiot lub papier/folię w zależności od techniki sitodruku.

 Sitodruk bezpośredni

Metoda polega na wykonywaniu nadruku bezpośrednio na materiale. Sitodruk bezpośredni stosuje się głównie na gładkich powierzchniach jak koszulki, torby eco, smycze itp

 Sitodruk transferowy

W tej metodzie nadruk wykonywany jest na specjalnym podłożu (papier lub folia) a następnie przenoszony na materiał do druku (odzież, tkaniny)  za pomocą prasy. Metoda ta charakteryzuje się łatwością umieszczenia nadruków w nietypowych miejscach lub w pobliżu szwów takich jak bryt gotowej czapki, ubrania robocze, kieszonki, parasolki itp.

Farby plastizolowe (uzywane do druku w tej technice)  są miekkie a nadruki mają bardzo ostre i wyraźne kontury, mozliwe jest wydrukowanie nawet drobnych szczegółów, zapewniają bardzo dobre krycie również na ciemnych tkaninach oraz charakteryzują się elastycznością i rozciagliwością.

Zarówno do sitodruku bezpośredniego jak i druku transferowego przygotowane są matryce  jednak te same matryce nie mogą być użyte do obu technik,  gdyż ich sposób przygotowania jest inny. Mianowicie druk transferowy wykonywany jest w odbiciu lustrzanym

Czas wykonania transferu oraz jego koszt jest większy.